ผม นี่ โตมากับ W123 ทั้งบ้านใช้มันแต่ยี่ห้อนี้
คันแรกที่นั่งคือ 300 TD สีขาว วิ่งอร่อยรึเปล่าไม่รู้แต่พ่อบอกว่า
เกือบเอาไปคว่ำบนเขา
แต่รอดมาได้ เพราะระบบลูกตุ้ม ของสองล้อหลัง
แต่สุดท้ายเพราะเป็นรถลุงจึงถูกขายให้กับ ร้านทำเบรคแห่งนึงในเชียงใหม่
เห็นว่า ไปลงเป็น QD 32 ซะแล้ว
คันที่สอง แต่เป็นคันแรกของพ่อผมเอง ที่ซื้อตอนอยู่เชียงใหม่
เป็นรถซื้อต่อ มาเห็นว่าเป็นรถผู้ว่า เก่า เห็นพ่อเรียกว่า ทับแปด ไม่แน่ใจว่า body อะไรนะครับ
ตัวเบาะสีแดงทั้งคัน รถสีขาว มีกลิ่นหนัง ตอนเด็ก ๆ ผมว่ามัน เหม็นมากเลย
คันนี้มีตำนานครับ เป็นรถที่่ เคยได้รับใช้สมเด็จย่าด้วย
แต่เนื่องจากอัตราการบริโภคน้ำมันอย่างโหดร้าย เห็นว่าเชียงใหม่ กรุงเทพ ฟาดไป เกือบสี่ถัง
เนื่องด้วยความหนัง และ เป็นคาร์บิว คู่ กาละมัง 2500!
สีขาว อมฟ้า (ไข่กา) ก- 0292
จึงต้องถึงกาลต้องเปลี่ยน
แต่ถึงจะเปลี่ยนอย่างไร พ่อผมก็ยัง ปักใจกับเจ้าดาวสามแฉกคันนี้
รักไม่ค่อยยอมเปลี่ยน
ได้เป็นรถใหม่หน่อยครับ
W123 สีเขียวตองอ่อน 300D ครับ
แต่ที่ทะลึ่งกว่าชาวบ้าน คือมัน เป็น American version ครับ
Big Bumper มี Sunroof และ
"พวงมาลัย ซ้าย"
จึงถูกจับมาเป็นซ้าย ย้ายขวาครับ
คันนี้มาพร้อมทะเบียนสวย
3888 เชียงใหม่ ซะด้วยครับ
แต่ใช้ได้กันไปไม่นาน ถึงคราต้องเปลี่ยน
พ่อบอกว่า ซื้อคันนี้ จะใช้ อีก ยี่สิบปี่ จนกว่า พวกมึงจะเรียนจบ
พ่อออก C180 มาใหม่ครับ
สีทรายทอง ทะเบียน ตองหนึ่ง เชียงใหม่
เห็นว่ายังวิ่งดี อยู่เลยครับ อยู่แถว มาแตเดอีย์
ลูกสาวน่ารักซะด้วย...
คันนี้พ่อจัดเต็มครับเนื่องด้วย เป้นรถที่กะใช้นาน ๆ
กระจังหน้า เป็น แบบ อิตาลี ดาวใหญ่ดวงเดียว
ไม่มี ยื่นออกมา
และ ชุดเครื่องเสียง CD 10 แผ่น ถ้าจำไม่ผิดยี่ห้อ BEcker มั้งครับ
แต่พ่อผมก็ทำใจไม่ได้ ที่ราคามันตก..
ปล่อยไปแบบจำยอมที่ราคา
7 - 800000 ได้มั้งครับไม่แน่ใจเจ้ confirm ว่า 1 ล้านถ้วน
พ่อบ่นว่า จะไม่ซื้ออีกแล้ว...
หนีไปขับ Toyota ,Mazda มั่ง
ไม่เกินครึ่งปีครับ
พ่อไปเจอ W123 - 200 สีครีม มาอีกคันครับ
เจ้าของเก่า ขายเพราะบอกว่าวิ่งไม่ออก
แต่ พ่อ check ไป check มาดี ๆ
จบเรื่องง่าย ๆ แค่สายคันเร่งตั้งไม่สุด
ทีนี้ไป 160 ได้เลยครับ
แต่คุณลุงก็เอาไห้ลูกชายเค้าขับ
โดยตัวคุณลุงเอง ก็มี ทั้ง W124 สีดำ 230E
แต่ว่า แปะ โลโก้หลัง ไป 300E
ตามสมัยนิยมครับ คันนี้ ก็ สิบกว่าปี เลยทีเดียว
ระหว่างนั้น เจ้าตากลม ออกมา เป็น E200
ลุงเค้า เลยจัดการสอย มา อีกคันหนึ่งครับ
เป็นรถนอก... เกรย์ มาร์เก็ต ใช้มาได้สี่ห้าปีถึงได้รู้ว่า
เป็นรถ reject มา เนื่องจาก body ไม่ได้รูป
ฝากระโปรงหลัง มีร่องขนาดไม่เท่ากัน ..
วัดได้ด้วยปากกา
กลับมาที่บ้านผมต่อนะครั
แต่แน่นอนที่สุด
พ่อก็กลับมาที่ ยี่ห้อเดิม
คันนี้เป็นคันที่พ่อใช้นานที่สุด ที่ผมจำความได้
W123 240D สีขาว เรียบ บริสุทธิ์
ทะเบียน 333 กทม..
รถคันนี้ เป็น Benz "คันแรก" ที่ผมได้ขับ
เครื่องยนต์ diesel 2400 บอกตามตรง อืด ชิบหายครับ...
รถคันนี้
พ่อผมใส่อะไรแปลก ๆ นิดหน่อย
เปลี่ยนหม้อพักกลางออกซะ เสียงดังกว่ารถยี่ปุ่น ซะอีก
ได้ปลายที่จัดขึ้นกว่าเดิมอีกหน่อย ไปได้ตั้ง .. 140 แหนะ....
อ่านไม่ผิดครับ รถมันแก่ ๆ ได้แค่นี้เก่งมากแล้ว
และ
ผมก็เอาไปชน แรง ๆ ครับ
ไม่มีเชื่อว่าผมชนที่เกียร์หนึ่งครับ
ผมแค่ลากจนหมดเกียร์ 1 แล้ว เหยียบเบรกสุด ๆ จิ้มกระบะ
ใบพัดลมหักหมด แผงแอร์กระจุย...
แต่ผมไม่เป็นอะไรเลย...
ดังนั้นพ่อเลยไปหาใบพัดเหล็กครับ เสียงสู้มาก
ใบพัด aluminium ใบพัดเครื่องบินชัด ๆ เลยครับ
และเมื่อถึงคราวต้อง over haul เจอช่างมือไม่ถึงครับ
ไปไม่ถึงดวงดาว ไม่สามารถกลับมาฟิตได้
พ่อจึงปล่อยมันไป หลังจากมัน รับใช้มาได้เวลาถึง เก้าปีเต็ม...
ทุกวันนนี้อยังเห็นมันวิ่งอยู่ในเมืองเชียงใหม่ครับ
ไปใช้ Nissan Blue Bird 2.0 super Select ได้อีก ไม่กี่เดือน
พ่อจึงไปคว้า เอา W123 - 230e เครื่องหลวมมาอีกคัน
บอกว่า ... แก่แต่มันชัวร์กว่าหวะ....
.... :)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น